هواپیمای بدون سرنشین predator متعلق به نیروی هوایی آمریکا می باشد . این هواپیما بسیار مقاوم بوده و برای نظارت و شناسایی اهداف نظامی بکار برده میشود. سیستم های مجهز این سیستم مانند سیستم عکسبرداری راداری SAR ، دوربین های ویدئویی اپتیکال ، سیستم نظارت مستقیم مادون قرمز FLIR ، میتواند تصاویر نظارتی دقیقی را فراهم نموده و این اطلاعات را همزمان برای سربازان خط مقدم و یا فرماندهان نظامی ارسال داشته و یا از طریق ماهواره های مخابراتی به سایر قسمت های جهان ارسال کند.

قرارداد سیستم کاملا اتوماتیک این هواپیما در ژانویه 1994 توسط نیروی هوایی امریکا منعقد گردید.

این هواپیما بمنظور استفاده در اسکادران تجسسی یازدهم و پانزدهم نیروی هوایی امریکا به مرحله تولید رسید.

سیستم کاملا اتوماتیک predator 18 در مارس 1998 کار خود را آغاز کرد.

شرکت ایتالیایی Meteor بعنوان مقاطعه کار، مسئول اسمبل کردن هواپیما های کاملا خودکار UAV Predator گردید . یک پیکره شبکه هواپیمای بدون سرنشین Predator شامل چهار هواپیما ، یک سیستم کنترل زمین و یک ترمینال توزیع اطلاعات جاسوسی و نظامی میباشد.

هواپیما های Predator توانایی بیش از 40 ساعت پرواز و سرعتی حدود 130 کیلومتر در ساعت را دارد.

تجهیزات پروازی بوسیله باندهای رادیویی UHF و VHF کنترل میگردد . همچنین یک لینک رادیویی دید مستقیم در باند ‍C-Band با رنج نرمال 150 مایل و یک لینک ماهواره ای Ku-Band در این هواپیما بکار گرفته میشود.

تواتایی و ظرفیت هواپیماهای تجسس و شناسایی Predator حدود 200 کیلوگرم بوده و دارای دو سیستم تلویزیون رنگی دیجیتالی همزمان که مجهز به یک زوم قابل تنظیم است می باشد.

هواپیماهای بدون سرنشین Predator دارای دوربین های مادون قرمز FLIR می باشند که این دوربین ها با رزولیشن بسیار بالایی بوده و فاصله کانونی آنها از 19 تا 565 میلی متر میباشد.

علاوه بر سیستم تصویر برداری مادون قرمز این هواپیماها دارای سیستم تصویر برداری راداری بوده که در تمام شرایط جوی قادر به تصویر برداری میباشد.

از دیگر تجهیزات این هواپیما ها نشانگرهای لیزری ، مسافت سنج ، سیستم تشخیص اهداف متحرک ، سیستم پشتیبانی الکترونیک و مقابله با پارازیت های رادیویی میباشد.

ایستگاه های کنترل زمینی معمولا در اطاقکهای متحرک 10 متری قرار داشته که شامل سیستم کنترل رادیویی هواپیما ( خلبان رادیویی) ، سه سیستم استخراج کنند اطلاعات ( اپتیکال ، مادون قرمز و راداری) ، و سیستم استخراج اطلاعات از ترمینالهای ماهواره ای مربوطه.

اطلاعات جمع آوری شده مانند اطلاعات تصویری ، میتواند از طریق یک کانال رادیویی دید مستقیم به کاربران ارسال شده و یا از طریق سیستم ارتباطی ماهواره ای به ایتستگاه های مورد نظر زمینی مخابره گردد.








تصویر فوق یک ایستگاه سیار زمینی را نشان میدهد . در این پانل CRT بالایی موقعیت هواپیما را نشان میدهد و CRT پائین مشاهدات هواپیما توسط دوربین های نصب شده در آن را نه نمایش میگذارد.

عکسها ویا تصاویر متحرک ویدویی مستقیما از طریق امواج رادیویی و یا از طریق لینک های ماهواره ای به ایستگاه های زمینی مخابره میگردد. از این طریق کنترل کامل هواپیما از طریق سیمیلاتور موجود در ایستگاه زمینی صورت میگیرد.

Predator نوع UAV"S در سال 1995 در بوسنی مورد استفاده قرار گرفت . این هواپیما بیش از 600 ماموریت برای پشتیبانی نیروهای UN انجام داد.

در ماه می 1998 قرارداد بهینه سازی Black1 بمنظور افزایش ظرفیت Predator منعقد گردید. این بهینه سازی شامل بهبود وضعیت فرود هواپیما ، که موجب بکار گیری مجدد آن در مناطق عملیاتی است ، کنترل انعکاس صدای هواپیماو تجهیز و تنظیم باند ماهواره ای KU از طرق سیستمهای پشتیبانی نیروی هوایی میباشد.

هواپیمای Predator دارای 27 فوت طول و کمتر از 49 فوت طول باهایش میباشد. این هواپیما قادر به پرواز در ارتفاع 25000 فوتی بوده و در یک مسافت 400 مایلی قادر به پرواز میباشد.

در مارس 2001 هواپیمای Predator-B 001 UAV اولین پرواز خود را انجام داد . پروژ Predator نوع B شامل سه هواپیمای بدون سرنشین در انواع مختلف می باشد. نوع 001 آن بوسیله یک موتور جت از نوع GeTPE-331-10T تجهیز گردید. حداکثر وزن پروازی حدود سه هزار کیلوگرم بوده و داری ظرفیت حمل 300 کیلوگرم میباشد.

این هواپیما ها میتوانند با 370 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 15200 متری پرواز کند .

هواپیمای بدون سرنشین B-002 از موتور جت willams Fj44-2A بهره مند بوده و میتواند 500 کیلومتر در ساعت در ارتفاع 18300 متری پرواز کند. اولین پرواز آزمایشی این هواپیما ها در پائیز 2001 انجام شد.
ورژن نهایی Predator-B مدل ALTAIR بوده که مجهز به موتور جت GE بوده و بمنظور های غیرنظامی مورد استفاده قرار میگیرد. این هواپیما اتمسفر را جستجو کرده و اطلاعات بدست آورده را به سیستم های ماهواره ای بصورت همزمان ارسال میکند.

در فوریه 2001 Predator تکامل یافته و اولین سلاحهای نظامی بوسیه موشک اندازهای این هواپیما ها مورد آزمایش قرار گرفت.

موشک انداز 114 توانست یک تانک نظامی را از فاصله 5600 متری مورد هدف قرار دهد .

در مارس 2001 قرارداد 39 میلیونی برای بیش از 7 Predator با سیستم های کاملا اتوماتیک برای نیروی هوایی آمریکا بسته شد.

این هواپیما ها در افعانستان و عراق بسیار مورد استفاده قرار گرفته شده است.

گفته شده است که سنسورهای موجود در یکی از این هواپیما ها یک بار توانست رد وسیله نقلیه یکی از افسران رده بالای بن لادن را شناسایی کرد . اما تآخیز در عکس العمل فرمانده زمینی رد فوق از دست رفت . ولی بعد از یک ماه ازآن زمان Predator توانست با موفقیت بوسیله سیستم ویدوئی خود محل استقرار آنها را شناسایی کرده و بوسیله F-15ES آن مکان را بمب باران کرده و آن افسر را بهلاکت رساند.

مشخصات فنی:

موتور : 1x Rotax 914F 4-cylinder engine producing 115hp
حداکثر سرعت : 135 mph | 217 km/h | 117 kts
شعاع عملیاتی : 454 miles | 730 km
سقف عملیات جنگی : 25,000 ft | 7,620 m | 4.7 miles
میزان ارتفاع : اطلاعاتی موجود نیست.

طول : 26.97 ft | 8.22 m
طول بالها : 48.56 ft | 14.80 m
ارتفاع : 6.89 ft | 2.10 m
وزن خالی (بدون بار) : 1,129 lbs | 512 kg
وزن با تجهیزات و مهمات : 2,249 lbs | 1,020 kg

مهمات قابل حمل : 2x AGM-114 Hellfire laser-guided anti-tank missiles